"Ano sa tingin mo ang pinakaayaw panoorin nang karamihan ngunit 'di pa rin maiwasang pagmasdan?"
Kasagutan:
Ang pagtakbo ng oras. Ang paglipas ng panahon. Ang pagbabago ng kapiligiran na naaayon sa galaw ng mundo. Itanggi man ng iba, ang pinaka inaayawang tignan ng lahat ay 'yong tanging bagay na may kakayahang sukatin ang hangganan. Marahil sa kadahilanang ayaw natin tanggapin at harapin ang mga bagay na alam natin na unti-unting mawawala. Ikinakahiya natin ang pagiging mahina at alam natin na wala tayong kapangyarihan para kontrolin ang oras.
Kaya bilang tao, ang naiwan lamang sa'tin ay isang malaking responsibilidad na bigyan nang halaga ang bawat bagay na alam natin na hindi habambuhay mananatili sa'ting palad. Maraming takot gawin ito dahil wala silang alam kung paano, o kaya'y wala silang tiwala sa sarili na magagawa nila 'yon. Ngunit para sa'kin ay 'wag gawing basehan ang halaga nang isang bagay mula sa pananaw ng iba, dahil ang dapat na mas alalahanin ay kung paano tayo napasaya nito habang nagagawa pa rin natin ito'ng makita.
ー侘寂.
(bruh idk shit if this made any sense, im taking pain killers rn and i think it affected my decision-making and chose this to be written in tagalog [not that im also good at writing in english] sorry if this executed poorly to whoever is reading this. idc)
Makata, matalinhaga ��
TumugonBurahinIf this is purely written by you, no solid references on other contexts. Ang galing mo! bilang anonymous reader mo, payo ko na dalasan mo pa sanang mag-sulat sa Tagalog, mas malinaw at mas may diin ang mga salita, kapag madiin - may madadama, pag may pang-dama - mas dama mo at ng nakakabasa na tao ka at sila. Padayon, sulong!
TumugonBurahinSa bahat liriko ng mga sanaysay mo dahan dahan kong nababasa nilalaman ng damdamin mo pero may tanong na bumabagabag sa isipan ko, paano naikukubli ng iyong magagandang ngiti ang ganito kalalim mong pighati? Di man tanaw sa maamo mong mukha, pero i wish I can offer you a hug?
TumugonBurahin