Lumaktaw sa pangunahing content

#52

'in less than an hour'


We each can feel a second. We each can feel the time move forward.

Time leads us all from our sunset to our sunrise.

Like trains on a rail, there's no way to reverse the course.

It is constant and fast. Unable for us to even dare to chase.

But I want to just live this moment with this cold night.

I want to kiss darkness instead of searching for light.

The existence of time remained uncertain,

As the night extended its arms to warp another timeline.

But I didn't choose to stay awake tonight

Just to count down the numbers remaining and

Imagine what my life next year would be like.

I don't want to overthink stuff that is beyond my control.

What matters to me most right now is I want to have a toast.

I certainly did well hanging, although desperately, onto the thin thread laid out.

I don't mind doing it all again in 2021.

ー侘寂.

Mga Komento

  1. Godspeed! Have a blissful year ahead, I'm always a fan of you blogs 💯

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

#64

‘Tigal’ Gigising ng maaga para panoorin ang panibagong araw na magsimula. Walang iniintindi kundi ang mga hubog ng ulap at sarili ko lang. Ang payapa na dito ko lang nakukuha, hinding hindi ko ipagpapalit kailanman. Dahil dito lang nararamdaman na ako lang ang nag-iisa. Ngunit sa isa pang ikot ng langit ay muling mawawala ang liwanag. Babalik na lamang sa munting silid. Titiisin ang dilim pati ang lamig nitong dala. Hanggang sa mangibabaw na ang takot at pagsisisi. Sa tahimik na kwarto ay may tumatakas na impit, at may hindi nakikitang mga kasama. Hahayaan nalang munang magpakalunod at habulin ang hininga. Bago bumangon at pagmasdan ulit ang panibagong araw na magsimula. ー侘寂.

#61

'consistently inconsistent' Tired of running and chasing While facing the doors that were heavily locked  Which is believed to contain endless joy and peace inside of it I don't know when I could catch it up Those were still miles and miles away from my reach So when I sat down, I quietly told myself that, 'You need a strong heart to easily get back on track after a short rest.' I regret that I took advantage of the belief which often happens in films That no matter what hardship takes place, it will always have a happy ending When I realized all that was just made up I can't help but laugh especially at things  That requires effort and struggle Because deep down, I knew I was still weak I know I still can’t do anything in the end I'm shameless to even whine about everything Without even giving my all when I'm trying. ー侘寂.

#58

'bakas' Hindi ko alam kung kailan nagsimula Na makaramdam ng takot habang tinitignan ka Dahil sa tagal natin na magkakilala Para ba'ng hindi sapat ang mga kaalaman ko sa'yo Upang lubusan na maintindihan ka Hindi ko alam kung bakit Na sa tuwing napapatitig ako sa 'yong mga mata Lumalakas ang pakiramdam ko At sigurado ako na hindi rin magtatagal Ay hindi ka na kailanman makikita pa Tulad ka ng ulan na biglaang bubuhos Sa kalagitnaan ng panahon na tag-init Ito ay mahina at bahagya na parang takot at nahihiya Ngunit kailangan mailabas ang mabigat na bitbit At pagkatapos ay dahan-dahan nang aalis na parang walang nangyari Saglit na maglalakbay sa kawalan hanggang sa Kusang malusaw ang madidilim na ulap mo'ng dala Kaya't saglit na malilimutan nang lahat na umulan pa Dahil siyang pagtirik din muli ng araw sa kalangitan Muling babalik sa dati ang galaw ng mundo At tuluyan nang natuyo ang iniwang bakas ng ulan sa kalsada. ー侘寂.