'bakas' Hindi ko alam kung kailan nagsimula Na makaramdam ng takot habang tinitignan ka Dahil sa tagal natin na magkakilala Para ba'ng hindi sapat ang mga kaalaman ko sa'yo Upang lubusan na maintindihan ka Hindi ko alam kung bakit Na sa tuwing napapatitig ako sa 'yong mga mata Lumalakas ang pakiramdam ko At sigurado ako na hindi rin magtatagal Ay hindi ka na kailanman makikita pa Tulad ka ng ulan na biglaang bubuhos Sa kalagitnaan ng panahon na tag-init Ito ay mahina at bahagya na parang takot at nahihiya Ngunit kailangan mailabas ang mabigat na bitbit At pagkatapos ay dahan-dahan nang aalis na parang walang nangyari Saglit na maglalakbay sa kawalan hanggang sa Kusang malusaw ang madidilim na ulap mo'ng dala Kaya't saglit na malilimutan nang lahat na umulan pa Dahil siyang pagtirik din muli ng araw sa kalangitan Muling babalik sa dati ang galaw ng mundo At tuluyan nang natuyo ang iniwang bakas ng ulan sa kalsada. ー侘寂.
composition of my thoughts and feelings in the forms of a poem, short stories, songs, rants...